Džematu Stari Ilijaš pripadaju: Kamenica, Mlini, Hadžići, Gajice, Grebenac, Ribarići, Bioča, Gornja i Donja Luka i Kadarići (starosjedioci). Džemat Stari Ilijaš nalazi se na tri kilometra od centra Ilijaša na lokalnom putu Ilijaš-Semizovac. Broj domaćinstava je oko 1100.
U ovom džematu od njegovog osnivanja do danas djelovalo je devet imama i to: SALČINOVIĆ ADEM ef. iz Župče, bio je prvi imam Ilijaške džamije, od 1900 – 1918. godine, EKIĆ hafiz HUSEJIN službovao od 1918 – 1944. godine. HALILOVIĆ MEHMED ef. službovao je od 1944 – 1960 godine. MAŠIĆ ADEM ef. iz D. Luke – Ilijaš, bio je na službi u ovom džematu od 1946. – 1949. godine. MULAHASANOVIĆ HUSEJIN ef. iz Mokronoga – Visoko, službovao je u ovome džematu od 1949. – 1961. godine. RADONČIĆ MUHAMED ef. dolazi u ovaj džemat 1961. godine i ostaje sve do 1983. MAKIĆ HASAN ef. kratko je službovao u ovom džematu, svega dvije godine, od 1983. – 1985.
Od 01.05.1985. pa do 31.08.2007. godine, sa izuzetkom ratnog perioda VI/1992. do III/1996., imam je bio OMER ef. ŠTULANOVIĆ iz Velike Kladuše. U periodu od 12.09.2007. do 31.10.2017. godine u službi imama bio je mr. AHMED ef. PURDIĆ. Funkciju imama, hatiba i muallima od 27.01.2017. godine obavlja AMEL ef. MUMINOVIĆ.
Od poznatijih imama i alima koji su djelovali u ovom džematu možemo spomenuti: HALILOVIĆ MEHMED ef., iz Ilijaške Misoče, službovao je od 1944 – 1960 godine u ovome džematu, odakle je prešao u Sarajevo, u Gradski odbor u državnu službu. Poznavao je više jezika i dugo vremena bio prevodilac pred Begovom džamijom za strance koji su posjećivali Sarajevo. Supruga mu je umrla pred sami rat, a on neposredno poslije rata, ukopani su u mezarje na Karauli – Ilijaš. MAŠIĆ ADEM ef. iz D. Luke – Ilijaš, bio je na službi u ovom džematu od 1946. – 1949. godine kada je zbog nemogućnosti daljeg rada u imamskoj službi prešao u državnu službu u Visoko. Kada je penzionisan držao je džemat i vaktove u svojoj Luci i dugo vremena bio član sarajevskog Odbora IZ-e. Umro je u muhadžerluku u Varešu 1992. godine. RADONČIĆ MUHAMED ef., sin Redžep ef. iz Gusinja – Plav (Crna Gora), kao mladi Gazinovac dolazi u ovaj džemat 1961. godine i ostaje sve do 1983., kada definitivno prelazi u Sarajevo u Gazi Husrevbegovu medresu i radi kao vaspitač, a jedno vrijeme predaje akaid. Vratio se u “svoj Ilijaš” kako je znao reći prilikom čestih posjeta, na posljednji, vječni boravak 1987. godine, kada mu je, uz veliki broj prisutnih klanjana dženaza i ukopan u haremu džamije. MAKIĆ HASAN ef. kratko je službovao u ovom džematu, svega dvije godine, od 1983. – 1985. kada je prešao u Prijedor za glavnog imama, a sada je muftija u Bihaću. OMER ŠTULANOVIĆ ef. iz Velike Kladuše je u ovom džematu od 01.05.1985. godine, pa do 31.08.2007, sa izuzetkom ratnog perioda VI/1992. do III/1996. Isticao se po svom radu sa djecom. Vrijedi napomenuti da je on autor vjeronaučnog udžbenika „Tedžvid“ čije je prvo izdanje bilo 1996.
Džemat od vakufske imovine posjeduje džamiju, imamsku kuću, mektebe u Luci, Kadarićima i Bioči, tri gasulhane (kod džamije, u Kadarićima i Bioči), i mezarja u Starom Ilijašu, Kadarićima i Bioči. Redovno se klanja pet dnevnih namaza u džamiji. Mektebska nastava se odvija dva dana u Starom Ilijašu a po jedan dan u Bioči i Kadarićima. Džuma se klanja samo u džamiji, a Bajram namaz u džamiji i posljednje dvije godine i u mesdžidu Bioča.
Prema kazivanju starih ljudi iz ovog džemata prva džamija u Ilijašu sagrađena je 1900. godine, na zemljištu koje je darovala neka hanuma – begovica iz Sarajeva. Džamija je bila od debelog kamenog zida, sa drvenom munarom i drvenim krovom, dimenzija cca. 11×9 m. Godine 1965. drvena munara zamijenjena je zidanom sa željeznom ogradom na šerefetu. Temeljita rekonstrukcija džamije, na istim temeljima i istih dimenzija izvršena je 1983. i 1984. Godine. Ova džamija dugo vremena bila je jedina u ovoj sredini, od džamije u Podgori (Breza) bila je jedina prema Sarajevu. Na početku rata, koncem 1992. godine, ova džamija je miniranjem sravnjena sa zemljom. Od. 1997. – 2001. godine trajali su radovi na izgradnji nove džamije na lokaciji stare porušene. Dimenzije sadašnje džamije su povećane tako da su sada njene dimenzije cca. 14×14 m. Nazvana je “Egipatskom džamijom” jer su Egipataka vlada i egipatski narod pomogli da se radovi privedu kraju, te je 19.05.200l. godine obavljeno svečano otvorenje.
Mesdžid u Bioči
Nažalost pisanih podataka o mesdžidu u Bioči nema. Po tvrdnji nekadašnjeg mutevelije Šehic (Huse) Hasana, rođen 1928. god., koji se sjeća vremena kada je u Bioči bilo svega sedamnaest kuća i postojao je mekteb koji je napravljen još za vrijeme Turske vladavine. Objekat je bio dimenzija cca. 8×7 m.. Mezarje kao i zemlja na kojoj je izgrađen mesdžid je vakuf nepoznatog dobrotvora.
Godine 1946. komunistička vlast je uzurpirala objekat i koristla ga kao školu sve do 1957. god. U tom periodu objekat je paralelno koristen i za vjerske aktivnosti. Hasan naglašava da se u to vrijeme u Bioči nikada nije klanjala džuma niti bajram namaz jer je Bioča imala mali broj stanovnika. Za vrijeme ramazana angažovao bi se i teravih imam.
U prethodnom ratu srbo-četnički agresor je devastirato objekat koji se kasnije zbog kiša i drugi vremenskih neprilika sam urušio. Nakon reitegracije Ilijaša mještani su na jednom od sastanaka MZ formirali građevinski odbor od pet ljudi za izgradnju mesdžida. Odlučeno je da se objekat gradi na novoj lokaciji. Gradnja objekta je započeta u jesen 2002. god. i trajala je punih šest godina. 07.08.2008. bila je svečanost otvorenja mesdžida. Dimenzije objekta su 10×10 m. Prateći objekati se sastoje od dva zasebna djela: gasulhane i abdestane. Mesdžid se koristi za vjersku pouku djece, klanjanje teravih i bajram namaza, te povremeno za klanjanje dnevnih namaza.
Mesdžid u Kadarićima
Mesdžid je sagrađen 1991. god na vakufskoj zemlji koju je uvakufio Adem Avdibegović. Tokom rata je devastiran (miniran) a obnovljen je1997. god. Dimenzije su cc. 9×6 m.
Mesdžid u Luci
Mesdžid je sagrađen 1939. god. a renoviran 70-tih godina prošloga vijeka. Tokom agresije devastiran je i ponovno obnovljen nakon rata. Dimenzije mekteba su cca. 10×9 m.